Rozmowa z Tokio Hotel

Po pięcioletniej przerwie od ich ostatniego albumu „Humanoid”, Tokio Hotel powraca w lepszym niż kiedykolwiek arcydziełem o tytule „Kings of Suburbia”. To gwałtowne odejście zespołu od starannie wypracowanego emo-punkowego wizerunku, który uczynił ich ekstremalnie popularną sensacją w Niemczech (jeszcze zanim wkroczyli w okres dojrzewania!) – „Kings of Suburbia” osiąga powalający sukces jak Szekspirowski „Sen nocy letniej”, prowadzi słuchaczy przez barwny świat inspirowany Los Angeles, próżność i romanse. „Kings of Suburbia” wymagało pięciu lat pracy, bo to także pierwszy album, który zespół wyprodukował niezależnie od wytwórni płytowej, pozwalając sobie wypuścić cały arsenał electro-popu, alternatywnego rocka i elektronicznej muzyki tanecznej. Zanim wyjadą w trasę po Europie w marcu, złapaliśmy międzynarodowych książąt punku, by porozmawiać o ich ostatnim albumie i roli, jaką technologia odgrywa we współczesnej muzyce.

Czytaj więcej

Co najbardziej lubicie w Los Angeles?
Tom: Ja uwielbiam tę wolność, jaką mamy w Kalifornii. Kiedy opuściliśmy Niemcy, to był pierwszy raz, kiedy mogliśmy żyć normalnie. Nagle byliśmy w stanie robić wszystko, co tylko chcieliśmy. To było świetne uczucie, kompletnie odmienne od tego, które towarzyszyło nam, gdy mieszkaliśmy w Europie.
Bill: Ja uwielbiam tutejszą pogodę. Każdego dnia jest słonecznie i ma się wrażenie, że jesteśmy stale na wakacjach. Ale są też złe strony takiej pogody w Los Angeles – ludzie stają się nieco leniwi w kwestii mody. Ich stroje mogą być dość nudne. To dla mnie trudne, bo bardzo interesuję się modą.

Pamiętasz swój pierwszy strój sceniczny?
Bill: Tak. Kiedy dopiero zaczynaliśmy występować, graliśmy koncert w naszym rodzinnym Magdeburgu. Ubrałem wtedy spódniczkę. Nadal pamiętam, że miałem na sobie tę niecodzienną część odzieży w połączeniu z ręcznie zrobioną koszulką i martensami. Nie mieliśmy pieniędzy, więc często sam tworzyłem sobie ubrania.

Czytaj więcej