Możemy zakończyć ;)
Tylko jeszcze jedno. To nie jest moja logika. To logika matki natury, naturalny porządek rzeczy. Tak jest ten świat urządzony i nikt tego nigdy nie zmieni. Dzieci rodzą się ze związków heteroseksualnych. Koniec.
A że ludzie zachowują się niekiedy gorzej niż zwierzęta, to inna sprawa.
Dobrze porozmawiać z kimś o kompletnie innych poglądach w sposób kulturalny ;)

Yyy… chyba nie. Nie wiem :)
Hm, równe prawa mówisz. Tylko że my nie jesteśmy równi. Biologicznie nie jesteśmy równi, właściwie to jesteśmy maksymalnie nierówni ;).
Nie zakładam, że homoseksualiści nie potrafią wychować dziecka, ale uważam, że dziecko potrzebuje ojca i matki. Obojga rodziców. Wyobraź sobie, że geje mają córkę – do którego tatusia ona ma iść, jak dostanie pierwszą miesiączkę? Od którego się dowiedzieć, jak używać podpasek czy golić nogi? Kto ma ją nauczyć zakładania biustonosza, tatuś nr 1 czy nr 2? To są realne problemy i widzę duże niebezpieczeństwo w tej kwestii. Psychologowie podkreślają duże znaczenie wzorców w wychowaniu dzieci. Najlepszy ojciec nigdy nie da dziewczynce wzoru kobiecego, a najlepsza matka synowi wzoru męskiego. Poza tym dziewczynki obserwując ojców uczą się, jaki powinien być mężczyzna, jest on dla nich tym pierwszym znanym facetem. Analogicznie z chłopcami i matkami. Więc jeśli nawet dwie kobiety będą wychowywać dziewczynkę i dawać jej odpowiedni wzór, to ona nie będzie miała obrazu mężczyzny. Kto będzie dla niej tym pierwszym mężczyzną? Dziadek, wujek? A jeśli nikogo takiego nie ma? To może jakiś nauczyciel? To chyba nie byłoby właściwe. Dlatego dzieci muszą mieć 2 wzorce: damski i męski.
Ale oczywiście ten problem jest złożony. No bo można się zastanawiać, czy nie lepiej by było takiemu dziecku u pary homoseksualnej niż w domu dziecka. I jest to trudne zagadnienie i w tej kwestii chyba nie ma dobrego rozwiązania.

No nie wiem, może i masz rację. Wyjdzie „w praniu”, chociaż wolałabym, żeby nie musiało wychodzić ;).
Widziałam już skutki wychowywania dziecka przez babcię, znałam osobę z rodziny zastępczej i adoptowaną, widziałam też dziecko wychowywane przez 2 kobiety. Jak sama napisałaś, normalność to pojęcie względne, ale te dzieci z pewnością do końca normalne nie były. Zwróćmy czasem uwagę na samo dziecko, a nie tylko prawa dorosłych i zastanówmy się, co lepsze dla dziecka. Ja w tej chwili nie umiem tego powiedzieć.

Miałam na myśli, że nie będzie prawnie równy związkowi hetero, małżeństwa, dzieci i to wszystko. Związek homo przecież niczym tak na prawdę się nie różni od hetero, miłość to miłość. Chodziło mi tylko o kwestie prawne, o których już rozmawiałyśmy.
Ale skoro już piszę, to dodam coś jeszcze. Zdaję sobie sprawę z tego, że niektóre osoby homoseksualne byłyby świetnymi rodzicami. Tylko problem w tym, że na razie takich par jest tyle co kot napłakał. Poza tym społeczeństwa jeszcze nie są gotowe na dzieci wychowywane przez homoseksualistów i każdy, kto chciałby na dzień dzisiejszy prawa do adopcji dla takich par, w moim mniemaniu skrzywdziłby tylko te dzieci. Kiedyś pewnie to się zmieni, choć ja wolałabym tego uniknąć. Może kiedyś ktoś mądry stworzy system prawny odpowiedni dla wszystkich.
Natomiast ja dużą wagę przywiązuję do naturalnego ładu i z tego punktu widzenia wychowywanie dzieci przez homoseksualistów jest niemożliwe. Bo nie po to świat został tak urządzony, że potomstwo mają tylko pary heteroseksualne, żeby teraz to wszystko stawiać na głowie. Jasne, w przyrodzie zdarzają się różne dziwactwa, od obojnactwa po zmianę płci (i niepokalane poczęcie! ;)), ale są to wyjątki, odstępstwa, nie zaś reguła. Reguła jest prosta: samiec + samica = młode. A skoro tylko z takich związków rodzą się dzieci, to znaczy że w takich mają być wychowywane. Tak nakazuje rozumowanie zgodne z naturą. Ja tak to widzę, ale nie każdy musi się z tym zgadzać i sądząc po tym, jak niszczymy nasz świat i wszelkie jego wartości, to większość się nie zgadza. Ja tylko nie chcę patrzeć, jak to wszystko pieprznie, bo że już się pieprzy, to wiem na pewno.

Słuchaj, ja zostałam wychowana w normalnej rodzinie. Tata, mama, do kościółka co niedziela, nie bili jakoś szczególnie dużo, choć czasem za coś tam mi się dostało, nikt tutaj nie pił alkoholu, do tego babcia jako dodatkowa opieka w razie potrzeby, pieniędzy nie brakowało, choć wszystkiego, co mi się ubzdurało, też nie dostawałam… A też normalna nie jestem ;) Długo byłam zamknięta w sobie, długo byłam odludkiem, bo zrobili mnie nim w dużej mierze rodzice. Łapałam takie doły, że myślałam, ze nie dożyję kolejnego dnia. To się zmieniło. Ale tej zmiany z normalnej rodziny nie wyniosłam, sama musiałam sobie o nią zawalczyć, gdy dorosłam.
Nie ma przepisu na normalność. A wychowywanie się w rodzinie homo czy hetero, przez samotną matkę, samotnego ojca, babcię, ciotkę wujka czy dziadka, przez rodzeństwo albo rodziców adopcyjnych… Nie daje gwarancji, że dziecko będzie normalne albo nienormalne. Jeśli tylko ktoś naprawdę chce dzieci, jest na nie gotowy… Zaopiekuje się nimi najlepiej jak potrafi. A jeśli musi tę decyzję dobrze przemyśleć, przejść przez cały proces adopcyjny, natrudzić się przy tym, poświecić na to czas… Jeśli jest w pełni świadomy tego, co robi, przyjmując pod swój dach dziecko, biorąc za nie odpowiedzialność… To zaopiekuje się nim jeszcze lepiej, niż rodzice biologiczni, którzy tak do końca nie mieli czasu przemyśleć sprawy, bo po prostu „się stało”.

Nie miałam ojca. Mój chłopak też. Dzięki za kreatywne wymyślanie problemów, których żadne z nas nie miało, albo które w istocie nie były problemami:)

Tutaj prywatnych się nie da, ale można na naszym forum! Gorąco zachęcam do założenia konta :D Jak będą chętni, to się założy i wątek na taki temat, będzie można spokojnie podyskutować, bo to w sumie mimo wszystko nie miejsce na to :D

Nie chcę ciągnąć tej dyskusji w nieskończoność, dlatego napiszę tylko jedno: mnie naprawdę nie przeszkadza, kto kogo kocha. Ale nie możemy stawiać świata na głowie, a to właśnie robimy i to nie tylko z mniejszościami seksualnymi. Zatracamy wszelkie wartości i zadajemy gwałt naturze. I to mi się nie podoba.
Uważam, że nasza cywilizacja do niedawna się rozwijała, natomiast teraz już się cofa i dąży do autodestrukcji.

Niczym mnie nie uraziłaś. Ja nie oczekuję, że ktokolwiek mnie zrozumie, bo moja filozofia życia jest dość trudna do pojęcia. Ostatni mój komentarz, na dole, trochę tłumaczy moje poglądy, choć nie w całości, bo musiałabym książkę napisać.
Powtórzę się – nic nie mam do homoseksualistów, niech się kochają. Można ich kwestie prawne uregulować na różne sposoby, byle z głową, natomiast małżeństwo jako takie w moim przekonaniu powinno zostać instytucją przeznaczoną dla par heteroseksualnych. Pary homoseksualne nie mogą mieć dzieci nie dlatego, że jest to złe, tylko dlatego, że jest to nienaturalne.
Cała Europa opiera się na 3 filarach: prawie Rzymian, filozofii Greków i religii Chrześcijan. Może Was zdziwię, może nie, ale nasze prawo jest w znakomitej swej części prawem rzymskim. Zostało oczywiście poszerzone, ale w istocie swojej się nie zmieniło. I nie tylko prawo polskie, ale także reszty państw europejskich.
Podważenie któregokolwiek z filaru kultury europejskiej doprowadzi do jej upadku. Co możemy już obserwować – muzułmanie skutecznie podważają wartości chrześcijańskie. Jeśli ktoś obraża Biblię i Chrześcijan, to nazywa się go artystą. Za obrażenie Koranu grozi śmierć, a obrażanie muzułmanów jest nazywane „nietolerancją”. Już w tej chwili w Anglii czy Norwegii muzułmanie mają ogromną władzę, strach pomyśleć, co będzie dalej. Nas ratuje tylko głęboko zakorzeniony katolicyzm, który powstrzymuje (na razie) muzułmanów przed osiedlaniem się w Polsce. Jeden filar leży. Podważmy jeszcze jeden, a to wszystko runie.
Dlatego nie chcę zmiany prawa, zmiany istoty prawa i jego podstawowych instytucji. A resztę masz na dole, gdzie piszę o naturalnym porządku (ostatni mój komentarz).
I naprawdę nie oczekuję, że ktoś to zrozumie. Nie teraz. A kiedy ogół się wreszcie dopatrzy, co się dzieje, to już będzie za późno.